26
Jan Stanisławski | Pejzaż z Podola, lata 1898–1900
Estymacja:
150,000 zł - 160,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Aukcja Dzieł Sztuki
Kategoria
Opis
olej, płótno, 24,5 × 38,4 cm
na odwrocie nalepka z wystawy w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z opisem pracy oraz pieczęcią: „Wystawa w 50-tą rocznicę śmierci Jana Stanisławskiego, rok 195”. Na odwrocie również naklejka inwentarzowa Muzeum Narodowego w Warszawie. Na płótnie ołówkiem napis: „mal. Jan Stanisławski”
Wystawiany:
Jan Stanisławski i jego szkoła. Wystawa w pięćdziesięciolecie śmierci Artysty, Towarzystwo Przyjacioł Sztuk Pięknych w Krakowie, marzec-kwiecień 1957 r.
„Z pejzażystów przede wszystkim pomówić musimy o Stanisławskim. Ten niewymowny niegdyś poeta zmierzchów, sadów ukraińskich, widziadlanych grusz i jabłoni, świecących w mroku białością pni i wyciągniętych, niby ręce błagalnie, rozłożyście pokręcone gałęzie; ten Boecklinowski prawie ożywiacz świata wód i roślin, jakże różne i jak wymowne umiejący nadawać fizjonomie swym mistycznym szeregom czarnych topól nad wodą i swym dziewannom; ten śmiałek, (..); ten władca całej gamy tonów, barw i świateł – wyjawia się, zwłaszcza w ostatnich czasach, jako kapitalny syntetyk nie wahający się poświęcić wszystkich szczegółów dla osiągnięcia bądź epickiej dali i szerokości, bądź niesłychanie intensywnych feerii świetlnych, w których mógłby rywalizować z Klaudiuszem Monet, mimo zupełnie różnych dróg, jakimi obaj są. Syntezą, zresztą, jest całokształt twórczości Stanisławskiego, aż dziw! Całe te szeregi drobnych rozmiarów obrazków, będących niekiedy pozornie notacją tylko pewnych szczegółów i momentów, zostawiają w duszy widza nie wspomnienie sumy poszczególnych wrażeń, lecz jednolitą wizję czy to bezbrzeża stepowego, czy jakiegoś morza światłości, czy wielkiego, obejmującego wszystko zmierzchu widzialności. Świadczy to o zdolności Stanisławskiego do tego, co jedynie należałoby nazwać symbolizowaniem, to jest, do zamykania w pojedynczym szczególe przeczucia całej natury. Te drobne obrazki są wielkimi oknami na przyrodę.”
Z. Przesmycki („Miriam”), Sztuki plastyczne, „Chimera” 1901, nr 1, s. 166–167
Opłaty
Do kwoty wylicytowanej zostanie doliczona opłata aukcyjna w wysokości 20%.
Szczegółowe informacje o opłatach zawarte są w Regulaminie aukcyjnym.
na odwrocie nalepka z wystawy w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z opisem pracy oraz pieczęcią: „Wystawa w 50-tą rocznicę śmierci Jana Stanisławskiego, rok 195”. Na odwrocie również naklejka inwentarzowa Muzeum Narodowego w Warszawie. Na płótnie ołówkiem napis: „mal. Jan Stanisławski”
Wystawiany:
Jan Stanisławski i jego szkoła. Wystawa w pięćdziesięciolecie śmierci Artysty, Towarzystwo Przyjacioł Sztuk Pięknych w Krakowie, marzec-kwiecień 1957 r.
„Z pejzażystów przede wszystkim pomówić musimy o Stanisławskim. Ten niewymowny niegdyś poeta zmierzchów, sadów ukraińskich, widziadlanych grusz i jabłoni, świecących w mroku białością pni i wyciągniętych, niby ręce błagalnie, rozłożyście pokręcone gałęzie; ten Boecklinowski prawie ożywiacz świata wód i roślin, jakże różne i jak wymowne umiejący nadawać fizjonomie swym mistycznym szeregom czarnych topól nad wodą i swym dziewannom; ten śmiałek, (..); ten władca całej gamy tonów, barw i świateł – wyjawia się, zwłaszcza w ostatnich czasach, jako kapitalny syntetyk nie wahający się poświęcić wszystkich szczegółów dla osiągnięcia bądź epickiej dali i szerokości, bądź niesłychanie intensywnych feerii świetlnych, w których mógłby rywalizować z Klaudiuszem Monet, mimo zupełnie różnych dróg, jakimi obaj są. Syntezą, zresztą, jest całokształt twórczości Stanisławskiego, aż dziw! Całe te szeregi drobnych rozmiarów obrazków, będących niekiedy pozornie notacją tylko pewnych szczegółów i momentów, zostawiają w duszy widza nie wspomnienie sumy poszczególnych wrażeń, lecz jednolitą wizję czy to bezbrzeża stepowego, czy jakiegoś morza światłości, czy wielkiego, obejmującego wszystko zmierzchu widzialności. Świadczy to o zdolności Stanisławskiego do tego, co jedynie należałoby nazwać symbolizowaniem, to jest, do zamykania w pojedynczym szczególe przeczucia całej natury. Te drobne obrazki są wielkimi oknami na przyrodę.”
Z. Przesmycki („Miriam”), Sztuki plastyczne, „Chimera” 1901, nr 1, s. 166–167
Opłaty
Do kwoty wylicytowanej zostanie doliczona opłata aukcyjna w wysokości 20%.
Szczegółowe informacje o opłatach zawarte są w Regulaminie aukcyjnym.
