kredka, papier, 20 x 28,5 cm w świetle passe-partout sygn. l. d.: K. ŁADA Naukę malarstwa rozpoczętą w latach 1926-1928 w krakowskiej Wolnej Szkole Rysunku i Malarstwa, kontynuowała krótko w tamtejszej ASP pod kierunkiem W. Jarockiego, a następnie, w latach 1929-1932, w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie uczęszczała do pracowni F. Kowarskiego. Po wojnie, wraz z mężem, Juliuszem Studnickim, zamieszkała na Wybrzeżu, gdzie obydwoje zaangażowali się w organizację gdańskiej PWSSP, w której, w latach 1951-1970 prowadziła pracownię malarstwa. W 1955 r. otrzymała tytuł profesora. Od 1959 r. pracę pedagogiczną kontynuowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Należała do grona artystów tworzących polichromie odbudowywanych kamienic przy ulicach Długa i Długi Targ w Gdańsku oraz na Starym Mieście w Warszawie, za co w roku 1953 otrzymała nagrodę państwową. Brała udział w wystawach krajowych i zagranicznych, m. in. w Berlinie, Londynie, Paryżu, Moskwie i Wenecji.