Opisywany i reprodukowany:
Artur Winiarski, „Mistrzowie Ecole de Paris. Henri Epstein”, Villa la Fleur, Warszawa 2015, s. 123, nr kat. 68

„Jego pierwsze prace namalowane po przyjeździe do Paryża były zielonkawe, cierpkie, ostre, ale już wtedy dziwnie pociągające, osobliwe, w niezwykły i barbarzyński sposób. Postaci, krajobrazy i martwe natury – wszystko najpierw drażniło, a potem fascynowało. Stopniowo, lecz niechybnie!”
Gustave Coquiot, Les independants – 1884–1920, Ollendorf 1920.

Oferowany w katalogu obraz wpisuje się w tzw. błękitny okres w tworczości artysty, przypadający na lata 30. XX wieku. W tym czasie dominującą gru-pę dzieł w dorobku Epsteina stanowiły widoki bretońskich wybrzeży z ich malowniczym ukształtowaniem terenu oraz sceny portowe przedstawiające rybaków przy pracy. Wiadome jest, że w 1931 r. artysta przebywał w Bretanii, w miejscowości Concarneau oraz wypływał na przybrzeżną wyspę Belle-Ile-en--Mer, skąd przywoził liczne akwarele i oleje, inspirowane tymi tematami. To, co znamienne dla artysty to fakt, że niemal zawsze umiejscawiał w pejzażach choćby drobną postać ludzką. Jest dużo prawdy zawartej w słowach: „W każdej ze swoich wypraw Epstein nie tylko potrafi odkryć istotę krajobrazu, ale też maluje ludzi, przedstawiając ich codzienność oraz relacje, wydobywając w ten sposob lokalny koloryt nie tylko miejsca, ale i społeczności”
Henri Epstein, [seria: Mistrzowie Ecole de Paris], Warszawa 2015, s. 47)